Κυριακή, 15 Μαΐου 2011
Αυτό κάποτε το έλεγαν ζωή.....
Οι διαφορές του «κάποτε» με το «σήμερα»...
Όταν η ζωή έμοιαζε με...Zωή !!!
Κ Α Π Ο Τ Ε. . .
ΣΗΜΕΡΑ...
ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές
έχει δύο
δουλεύαμε οκτώ ώρες
έχουμε χάσει το μέτρημα
είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας
τα λέμε μέσω MSN και Skype
είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας
κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει. Είτε είναι καλός, είτε κακός.
πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά
πίνουμε εμφιαλωμένο και....αρρωσταίνουμε
παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες
παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation
είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε
έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα
κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι
κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών
είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας
δεν έχουμε χρόνο για κανέναν
Κάποτε, μας μάγευε η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη και του Μπιθικώτση.
Σήμερα, μας ξεκουφαίνει η.....Μπεζεντάκου.
λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό
μας τα λέει ο navigator
ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και...ήμασταν ευτυχισμένοι
ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και μας φαίνεται στενό ...;
είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάιδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος
τα βλέπουμε στην τηλεόραση ...;και μένουμε αδιάφοροι
ζητούσαμε συγγνώμη από κοντά
δεν ζητάμε ποτέ ή στέλνουμε SMS
αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια
τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο, που μπορεί να έχει σκισίματα και το πληρώνουμε και ακριβά
τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από ανθρώπους σα το Σεφέρη
παίρνουν συνέντευξη από τα ...; «τίποτα», που έχουν κατακλύσει τη ζωή μας
ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία
δεν πάμε, γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες
μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.
έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι κατά τύχη...
οι τραγουδίστριες τραγουδούσαν με τη φωνή
τραγουδούν με το μηχάνημα ...;που φτιάχνει τη φωνή
ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη
ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου
είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος».
Λέμε «Αυτός φταίει»... η λεβεντιά πέθανε
Τα παιδιά έβλεπαν στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τον Τιραμόλα
βλέπουν τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.
νοιαζόμασταν για το γείτονα
δεν "δίνουμε δεκαράκι" για κανέναν
Ζούσαμε με ένα μισθό
ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε
περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό
μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια..
τα δανεικά τα έδινε ο αδελφός, ο φίλος...
μας δανείζουν οι τράπεζες
δουλεύαμε για να ζήσουμε
ζούμε για να δουλεύουμε
δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν αισιόδοξοι, ακόμη ακόμη κι ευτυχισμένοι και πάνω από όλα είχαμε μέλλον!!
δεν έχουμε μέλλον
Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν ζωή....
ΑΣ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ
ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
ΚΑΙ ΑΣ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ
ΣΤΟ ΧΤΕΣ…
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ?
ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΠΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ….
ΘΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ…
ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ…..
